Που είσαι Μargaret να μας δεις!!!

Δε γράφω πλέον πολύ συχνά στο blogακι μου λόγω εργασιακών υποχρεώσεων και αυτό είναι ένα γεγονός που με στεναχωρεί ιδιαίτερα. Αποφάσισα εδώ και καιρό βέβαια, να μην ασχοληθώ καν με αναφορές σχετικά με την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας μας ή με τις απεργίες ή με το να καταδικάσω την αναλγησία των τοπικών και δημοτικών παραγόντων της Αθήνας που την κατέστησαν ίσως την πιο βρώμικη και επικίνδυνη πόλη σε όλη την Ευρώπη. Να μην ασχοληθώ με τίποτε από όλα αυτά με τα οποία τα μέσα ενημέρωσης μας βομβαρδίζουν καθημερινά. Δε παρακολουθώ ειδήσεις πλέον, πέρα από μια καθημερινή ενημέρωση μέσω διαδυκτίου το πρωί, δε βλέπω πια Λαζόπουλο γιατί με κάνει και μελαγχολώ.
Σήμερα λοιπόν δε βγήκα έξω. Έκατσα σπίτι, όπως και χτες βράδυ που έκατσα με τον αδερφό μου να δούμε τον "αγώνα της χρονιάς". Να επισημάνω ότι δεν είμαι υποστηρικτής καμιάς από τις δύο ομάδες. Είδαμε τον αγώνα λοιπόν, παρατηρήσαμε τη διαιτήτική σφαγή των πρασίνων, παρακολουθήσαμε και τις γελοιότητες στο τέλος και τελείωσε το βράδυ μας ομαλά και όμορφα. Από σήμερα το πρωί μας έχουν τρελάνει για το αν θα φύγει ο Cisse από τη χώρα, για το τι είπε Μαρινάκης και ο Γόντικας, για το ότι η βία υπάρχει στα γήπεδα και πως δε μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε και ούτω καθεξής. Και ερωτώ...Ρε παιδιά δεν έχετε βαρεθεί το ίδιο τροπάρι όλα αυτά τα χρόνια? Τι με νοιάζει εμένα και το κάθε Έλληνα αν φύγει ή μείνει ο Cisse όταν οι πιο πολλοί νέοι στη χώρα μας σκέφτονται να μεταναστεύσουν σε άλλη γη σ'άλλα μέρη για να βρούν δουλειά? Δε θέλετε βία στα γήπεδα? Γιατί δεν αποκλείετε όλες τις ομάδες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις όπως έκανε κάποτε η Θάτσερ στην Αγγλία? Στη πολιτεία απευθύνομαι. Ή μήπως φοβάστε πως αν πράξετε κάτι τέτοιο τα λεφτάκια του κάθε μεγαλοπαράγοντα ιδιοκτήτη ΠΑΕ δε θα φτάσουν στις βαθιές τσεπούλες σας? Μην απατάσθε φίλοι μου..Στο ελλαδιστάν είναι δύσκολο να βουλώσεις μια τρύπα στο δρόμο, πόσο μάλλον να βάλεις χέρι σε ένα τόσο βρώμικο βόθρο που ονομάζεται ελληνικό ποδόσφαιρο.
Κλείνοντας θα πω δύο μόνο πράγματα. Το πρώτο είναι η άποψη του κυρίου Χελάκη (διευθυντής της εφημερίδας Sport Day), πως δε καταλαβαίνει τον οπαδισμό και την πόρωση όλων αυτών που καίγονται τόσο πολύ για να κατακτήσει η ομάδα τους το πρωτάθλημα, όταν ο πραγματικός αγώνας είναι έξω, εκεί όπου παλεύουμε για να έχουμε δουλειά, για να έχουμε μισθό. Το δεύτερο είναι το βίντεο ενός έλληνα blogger, του Griniari όπου εδώ ακριβώς : http://gkriniaris.blogspot.com/search?updated-max=2010-02-26T20%3A48%3A00%2B02%3A00&max-results=10 , μας δείχνει πως είναι η κατάσταση σήμερα στα αγγλικά γήπεδα. Εσείς τι προτιμάτε? Καλό βράδυ σε όλους.

P.S.
Σε λίγες μέρες έρχεται και η συνέχεια των τριών ημερών στο Παρίσι...