photobombing

Πόσες φορές σας έχει τύχει να τραβήξετε κάποια φωτογραφία στις διακοπές ή αλλού και μόλις τις εμφανήσετε να διαπιστώσετε πως στο πλάνο υπάρχει πέρα από τα δικά σας άτομα και η φάτσα κάποιου αγνώστου ο οποίος ή θα κάνει κάποια γκριμάτσα,χειρονομία ή απλά θα κοιτάει προς τα εσάς απλά και μόνο για να "μπει" στην εικόνα? Εμένα πάντως πάμπολλες φορές. Παλιά απλώς έβλεπα στις φωτογραφίες μου τέτοιες φάτσες και γελούσα..Όλα αυτά όμως μέχρι πριν 2 βδομάδες περίπου που έμαθα πως αυτή η πράξη ονομάζεται photobombing και έχει πάρα πολλούς οπαδούς.Σύμφωνα με τον ορισμό είναι η υψηλή τέχνη του να καταστρέφεις τη φωτογραφία ανθρώπων που ποζάρουν με το να κάνεις κάτι αστείο, γελοίο, εξωφρενικό, πίσω τους όταν δεν βλέπουν ή όταν δεν προλαβαίνουν ν’ αντιδράσουν.
Περιτό να σας πω πως μπήκα στο τριπάκι κι εγώ και εφάρμοσα το ίδιο σε γνωστούς και αγνώστους ειδικά κατά την περίοδο των διακοπών. Με το που γύρισα στην Αθήνα έψαξα στο δίκτυο και βρήκα πάρα πολλές τέτοιες φωτογραφίες μερικές από τις οποίες παραθέτω παρακάτω..Δείτε και σκεφτείτε πόσες φορές σας έχει τύχει το ίδιο.

















Εγώ πάντως μετά από όλα αυτά έχω γίνει θερμός υποστηρικτής. Εσείς?

Επιστροφή (ουφφφφφ)

Καλημέρα σε όλους αγαπητοί φίλοι...Εδώ και μία περίπου βδομάδα έχω επιστρέψει από τις θερινές μου διακοπές και ακόμα δε λέω να συνηθίσω τη ζωή στη πόλη. Η Αθήνα δεν έχει αδειάσει σχεδόν καθόλου, τα έργα στους δρόμους δίνουν και πέρνουν, οι φωτιές το ίδιο κι εγώ πίνω το καφεδάκι μου και αναρωτιέμαι τι γυρεύω στο μάταιο τούτο κόσμο και δεν γυρνάω στο νησάκι που παραθέριζα το προηγούμενο δεκαήμερο (σ.σ. Σέριφος). Ωραίο το νησί (αν και πολύ μα πολύ ακριβό σε όλα του) αλλά δυστυχώς όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν μιας και τη Δευτέρα θα αρχίσει πάλι η καθημερινότητα της δουλειάς...Απλά πέρασα να πω μια καλημέρα σε όλους σας, να δώσω τις ευχές μου για καλές διακοπές σε όσους θα φύγουν τώρα και καλό κουράγιο σε όσους τελείωσαν ή θα μείνουν στην πόλη τους. Εντός των ημερών θα σας δείξω και τη Σέριφο.Μέχρι τότε φιλιά σε όλους!!!

Αγαπητό μου ημερολόγιο....

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους αγαπητοί φίλοι. Η σημερινή μου πρωτομηνιάτικη ανάρτηση θα έχει τη μορφή ημερολογίου μιας και κάποια γεγονότα των τελευταίων ημερών επηρέασαν θετικά ή αρνητικά την διάθεσή μου την οποία προσπαθώ να ανεβάσω με κάθε τρόπο εν όψει των καλοκαιρινών μου διακοπών. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν....

· Τετάρτη 17 Ιουνίου : Αποφασίσαμε με το έτερον ήμισυ και μια φίλη της να πάμε να παρακολουθήσουμε τη συναυλία της Μόνικα στο θέατρο βράχων στο Βύρωνα. Αν και εν τέλει ήταν αρκετά καλή η συναυλιούλα (για όσους είναι φαν του είδους βεβαίως) δυστυχώς ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά και για να φτάσουμε στο θέατρο και για να φύγουμε από αυτό. Στο πηγαιμό λιποθύμησε μια γυναίκα στο λεωφορείο με αποτέλεσμα να κολλήσουμε στην οδό Φορμίωνος για κανά μισάωρο και βάλε. Στο γυρισμό δεν υπήρχε ταξί για δείγμα στο Βύρωνα. Βάλε πάλι κανά μισάωρο περπάτημα για να βγούμε σε κεντρικό δρόμο..Τελικά ο ftylos κοιμήθηκε στις 3 το πρωί και στις 6 ξύπνησε για να πάει στη δουλειά. ΔΙΑΘΕΣΗ : (+) για τη συναυλία ( - ) για την ταλαιπωρία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ : Ισοπαλία ( Χ για όσους ασχολούνται με το στοίχημα)
· Παρασκευή 19 Ιουνίου : Ο Γιάννης Αγγελάκας στο θέατρο Πέτρας στη γειτονιά μου στη Πετρούπολη. Ο ftylos πάλι παρών και σε αυτό το μουσικό event με μεγαλύτερη παρέα αυτή τη φορά και πιο ξεκούραστος. Η συναυλία θα άρχιζε στις 9.30. Έτσι τουλάχιστον αναγραφόταν στο εισιτήριο. Φτάσαμε στο χώρο του θεάτρου κατά τις 8.30 για να βρούμε θέση και τελικά το σόου ξεκίνησε στις έντεκα παρά δέκα. Παραλίγο να σηκωθώ να φύγω αδέρφια. Δεν έφυγα όμως. Βγαίνει και ο Αγγελάκας, λέει τα τραγούδια του, έγινε ο σχετικός χαβαλές με μόνο παρατράγουδο το ερώτημα που τέθηκε σε μένα και τον αδερφό μου : Από πότε ο Αγγελάκας έγινε ο σημαιοφόρος των αναρχικών; Τα συνθήματα για το περασμένο Δεκέμβρη και γενικά οι ύμνοι για την αναρχία έδιναν και έπαιρναν από το κοινό και προς στιγμήν νόμισα ότι ήμουν σε πορεία. ΔΙΑΘΕΣΗ : ( + + ) για το χαβαλέ και την παρέα ( - ) για την αναμονή και τα συνθήματα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ : + ( Άσος για όσους ασχολούνται με το στοίχημα).
· Κυριακή 21 Ιουνίου : Το πρώτο φετινό μου μπάνιο !!!!! Λαγονήσι...Στη παραλία που συχνάζω τα τελευταία χρόνια και που την έχω βαφτίσει Ινδό εξαιτίας της καντίνας που βρίσκεται εκεί η οποία ανήκει σε ένα τύπο που μένει στην Ινδία το χειμώνα και έρχεται Ελλάδα για 5 μήνες το καλοκαίρι. Η θάλασσα πολύ δροσερή έως κρύα για μερικούς σαν κι εμένα, που έτσι και με δείτε να εισέρχομαι στο νερό θα γελάτε για μέρες μιας και μοιάζω με κάτι γριές που κάνουν 25 λεπτά να βραχούν ολόκληρες. Πρώτα βρέχω χεράκια και μασχαλίτσες έπειτα λίγο το στήθος και καταλήγω να πέσω στο νερό σαν καμιά γοργόνα που έχει εξοκείλει στα ρηχά. Δυστυχώς όμως κατά την επιστροφή μας ταλαιπωρηθήκαμε ιδιαίτερα λόγω ενός τροχαίου που είχε συμβεί στη τρύπα του Καραμανλή. Τουλάχιστον ελπίζω να μην υπήρχαν θύματα και ας πάει στο καλό και η ταλαιπωρία και όλα. ΔΙΑΘΕΣΗ (+ + + ) για τη θάλασσα και τη παρέα (-) για την κίνηση και το τροχαίο. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ : + + ( Άσος καραμπινάτος δηλαδή ).
· Τρίτη 23 Ιουνίου : Η απόφαση για το που θα πάμε είναι πλέον γεγονός. Αφού είδαμε και εξετάσαμε δεκάδες νησιά, αφού ενθουσιαστήκαμε και κατόπιν απογοητευτήκαμε τελικά καταλήξαμε να περάσουμε τις φετινές μας διακοπές στο όμορφο νησί της Σερίφου. Κλείσαμε τα δωμάτια, βάλαμε προκαταβολές, αγοράσαμε τα εισιτήρια και είμαστε πλέον έτοιμοι. ΔΙΑΘΕΣΗ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ :μόνο + + + + +
· Σάββατο 27 Ιουνίου : Επιτέλους άρχισαν οι εργασίες ανακαίνισης του σπιτιού μου οι οποίες κράτησαν δύο μέρες. Τα χρώματα που είχα παραγγείλει ήταν λίγο διαφορετικά από αυτά που μου φέρανε οι μπογιατζήδες αλλά μπράβο στα παιδιά που κατεβάλλανε κάθε δυνατή προσπάθεια για να συνεφέρουν το γεμάτο προβλήματα σπιτάκι που νοικιάζω. Εκτός από τα χρώματα που αλλάξαμε (από το πολύ ψυχρό λευκό μεταβήκαμε στο γλυκύτατο χρώμα της μανόλιας και σε ένα λίγο πιο σκούρο καραμελέ) άλλαξε και η διακόσμηση του σαλονιού γεγονός που μας έκανε να νιώσουμε πως βρισκόμαστε στην εκπομπή του ALPHA αν δεν απατώμαι ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ. Φυσικά το άσχημο ήρθε την επόμενη μέρα το απόγευμα που έπρεπε να κάτσουμε και να μαζέψουμε όλη μας τη προίκα από το μπαλκόνι. ΔΙΑΘΕΣΗ : ( + + + ) για το αποτέλεσμα του βαψίματος ( - - ) Για την κούραση και την ανυπόφορη μυρωδιά της μπογιάς. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ : + γιατί κάθε αλλαγή είναι καλή.
· Τρίτη 30 Ιουνίου : Χθες δηλαδή. Φτωχότεροι κατά 500 και βάλε ευρώ από τα βαψίματα αποφασίσαμε με τη κοπελιά να πάμε στα ΙΚΕΑ για να βάλουμε μερικές τελευταίες πινελιές στο φρεσκοφτιαγμένο σπιτάκι μας. Ιδιαίτερα εγκρατείς και οι δύο, γεγονός πρωτόγνωρο για εμάς, αγοράσαμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα και ξεκινήσαμε για το δρόμο της επιστροφής. Εκεί λοιπόν που συζητάμε και λέμε πως πρέπει να κάνουμε και λίγο οικονομία τώρα μιας και θα φύγουμε και διακοπές σε 2 βδομάδες, κλατς, ανάβει ένα προειδοποιητικό λαμπάκι στο αυτοκίνητο με την ένδειξη EPC. Τι είναι ρε γαμώτο μου αυτό πάλι, αναρωτιέμαι. Η απορία μου λύθηκε λίγα λεπτά αργότερα, μιας και όπως διάβασε στο βιβλίο του αυτοκινήτου EPC σημαίνει Electronic Power Control και υποδηλώνει βλάβη στο κινητήρα. Στη σκέψη μου αυτό μεταφράστηκε σε ένα έξοδο του οποίου την αξία δεν μπορούσα να προσδιορίσω μιας και η λέξη κινητήρας από μόνη της μου φαίνεται βαριά και ιδιαίτερα ακριβή και έτσι ήμουν προετοιμασμένος για το χειρότερο. Πέραν τούτου με έπιασε και η προκοπή στις εντεκάμιση το βράδυ να φτιάξω τη βιβλιοθηκούλα που είχα πάρει από τα ΙΚΕΑ και την οποία παραλίγο να πετάξω από το παράθυρο γιατί δεν μπορούσα να τη βιδώσω από τα νεύρα και το άγχος μου για την τύχη του αυτοκινήτου μου. ΔΙΑΘΕΣΗ : ( + ) για τη βόλτα μου και τις αγορές στα ΙΚΕΑ ( - - - - ) για την βλάβη στο πολάκι μου.
· Τετάρτη 1 Ιουλίου : Πρωί πρωί είμαι στο συνεργείο και με τον ιδρώτα να τρέχει από το μέτωπό μου περιμένω την ετυμηγορία του μάστορα που με φτιάχνει όποτε έχω βλάβες. No problem μου λέει. Το πολύ πολύ να αλλάξουμε τη βαλβίδα φρένου κάποια στιγμή. Πανευτυχής φεύγω και κατευθύνομαι στη δουλειά..Η διάθεσή μου μέχρι στιγμής είναι στα τρία +... Λέτε να βγει κανένα – στη πορεία; Ελπίζω όχι ρε παιδιά..

Εφιάλτης με όνομα....JUMBO

Αυτό που έχει γίνει αυτοσκοπός στη ζωή μου το τελευταίο διάστημα είναι το να αποφύγω πάση θυσία να ακούσω στο ραδιόφωνο τις διαφημίσεις του JUMBO. Μιλάμε μου έχουν σπάσει τα νεύρα αυτά τα σχεδόν αποκρουστικά κατ’ εμέ τραγουδάκια που εκθειάζουν το κατά τ’άλλα συμπαθέστατο πολυκατάστημα. Από τις απόκριες κι έπειτα παρατηρώ πως ανά μήνα βγαίνει κι ένα νέο τραγουδάκι το οποίο παίζει σε όλους ανεξεραίτως τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ανά μισή ώρα περίπου. Αυτό συνεπάγεται πόλεμος νεύρων για τα αυτιά του δύστυχου ακροατή. Τη μία με τη γριά στο καρναβάλι, την άλλη με τους εργάτες της Αφρικής που πετάνε με το μεταλλικό κουνούπι και έχουν πάει στο JUMBO από τα εγκαίνια γιατί είναι από την Κένυα, την άλλη με τον λαϊκό τραγουδιστή που εκθειάζει τα κεράκια σιτρονέλας και τώρα με τον τύπο που τραγουδάει σαν τον Πασχάλη και πετάει κάτι ασυνάρτητους στίχους για ζεστούς φραπέδες και ιδρωμένα κορμιά με μακό. Ως πότε θα τραβήξει αυτή η ιστορία τέλος πάντων; Τι πρέπει να κάνω για να ακούσω ένα σταθμό σαν άνθρωπος χωρίς να μου έρθει αυτή η παλιοδιαφήμιση; Και το γελοίο είναι πως από τις τόσες φορές που έχω ακούσει τα τραγουδάκια αυτά μου έχουν κολλήσει και τα σιγοψυθιρίζω αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της μέρας. Σκέτη κόλαση αδέρφια. Ας με λυτρώσει κάποιος από το βάσανο αυτό γιατί αλλιώς θα πάρω εγώ το μεταλλικό κουνούπι και θα πάω να βομβαρδίσω τον υπεύθυνο διαφήμισης του JUMBO. Αμάν πια...