tag:blogger.com,1999:blog-1653070139867195991.post3763250490450783147..comments2023-06-30T14:55:54.357+03:00Comments on City Stories: Εκ της αμπέλου φιλοσοφίαftyloshttp://www.blogger.com/profile/08404232257436676246noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-1653070139867195991.post-80693017364466461962009-05-06T14:41:00.000+03:002009-05-06T14:41:00.000+03:00Εγώ δεν έχω καν αλλάξει στο ντύσιμο και στα γούστα...Εγώ δεν έχω καν αλλάξει στο ντύσιμο και στα γούστα! Ίδιο στυλ, ίδια παπούτσια, ίδια μουσική. Σταθερή αξια… ;-)<br /><br />Όσο για τη νεότητα… για να είμαι ακριβής πιστεύω ότι ο νέος είναι δυνάμει πιο αντικειμενικός. Δεν είναι απαραίτητο αλλα είναι πιο εύκολο απ’όταν έχεις υποχρεώσεις, δάνεια κτλ και οι πολιτικές αποφάσεις δεν είναι απλά θέματα ηθικής αλλα πρακτικά ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή σου άμεσα. Δεν συμβαίνει πάντα – μάλλον συμβαίνει σπανια – αλλα η δυνατότητα υπάρχει. <br /><br />Όσο για τη μίμηση, τι να σου πω.<br />Που τραβάς τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ έμπνευσης και μίμησης? Αν μιμείσαι κάποιον αξιόλογο, αλλάζει η ουσία της ανάγκης του να πιαστείς από κάπου, να έχεις ένα σημείο αναφοράς?<br />Βεβαια οι διαφορες είναι τεράστιες και ουσιαστικές.<br />Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς απλά προσπαθώ να διατηρήσω την πιστη μου στη νεότητα (καθότι εμείς είμαστε σχεδόν μεγάλοι πια όσο κι αν δεν το νιώθω …)Lalùhttps://www.blogger.com/profile/06285305374842966857noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1653070139867195991.post-16676669879790853412009-05-05T14:42:00.000+03:002009-05-05T14:42:00.000+03:00Προσπαθώ να αντιστέκομαι.Προσπαθώ να μη γίνω ο Γ.
...Προσπαθώ να αντιστέκομαι.Προσπαθώ να μη γίνω ο Γ.<br />Κι εσύ να πεις στο φίλο σου πως μπορεί όσο μεγαλώνουμε να αλλάζουμε όσον αφορά το ντύσιμό μας και τα γούστα μας, αλλά αυτό που έχουμε μέσα μας πρέπει να μείνει αναλοίωτο.Άλλωστε αυτό είναι που μας ξεχωρίζει.<br />Πάντως όσον αφορά το κατά πόσο είμαστε αντικειμενικοί πριν βγούμε στην αγορά επέτρεψέ μου να έχω λίγο διαφοροποιημένη άποψη. Διότι υπάρχει ο νεανικός ενθουσιασμός και πολλές φορές η ανάγκη για μίμηση που κατά τη γνώμη μου δε σε κάνουν αντικειμενικό.Και κατ'εμέ αυτή η ανάγκη για μίμηση είναι αυτή που προκαλεί τις μεγάλες αλλαγές στο πως θα είσαι στο μέλλον.Μιμήσε κάτι που δεν είσαι..και αυτό θα έχει επακόλουθα.Τι λες κι εσύ?ftyloshttps://www.blogger.com/profile/08404232257436676246noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1653070139867195991.post-11544826607393258482009-05-05T14:06:00.000+03:002009-05-05T14:06:00.000+03:00Μέσα στο μυαλό μου είσαι.
Ακριβώς αυτή τη συζήτηση...Μέσα στο μυαλό μου είσαι.<br />Ακριβώς αυτή τη συζήτηση έκανα προχτές με ένα φίλο που μου είπε ότι είμαι κολλημένη. 30 ετών και ακόμα έχω τις ίδιες απόψεις με όταν ήμουν 19. Εκείνος το πήγαινε για προσβολή. Εγώ το πήρα σαν κομπλιμέντο.<br />Πριν βγείς στην παραγωγή είσαι μέσα σε αυτό που λέει ο Rawls ‘veil of ignorance’ κοινώς δεν ξέρεις ακόμα ποια είναι τα συμφέροντα σου άρα είσαι αντικειμενικός. Δεν ξέρεις αν όταν βγείς στην αγορά θα είσαι επιτυχημένος η θα έχεις ανάγκη από επιδόματα και κρατική βοήθεια. ’Aρα είσαι πιο αντικειμενικός στην ανάλυση του τι χρειάζεται ο κόσμος. Γιατί δεν μπερδεύεσαι από το τι χρειάζεσαι εσύ.<br />Όταν περάσουν τα χρονια, αρχίσεις να δουλεύεις, να φορολογείσαι λες 'κάτω τα χερια από το μισθό μου ρέ’ και ξεχνάς τον κόσμο.<br />Εκτος αν είσαι από τους τύπους που λένε 'ρόδα είναι και γυρίζει, σήμερα υποφέρεις εσύ, αύριο εγώ’<br />Πολλά είπα αλλα βασικά πιστεύω ότι δεν είναι θέμα αριστεράς και δεξιάς. Είναι θέμα ‘εμείς και ο κόσμος'. Μεγαλώνοντας χάνουμε την ικανοτητα να μας νοιάζει το παραέξω.<br />Εγώ αντιστέκομαι ακόμα. Εσύ? ;-)Lalùhttps://www.blogger.com/profile/06285305374842966857noreply@blogger.com